مطالب حقوقی

در این مقاله قصد داریم، بعضی از انواع سند مالکیت را معرفی نماییم.

سند مالکیت اعیانی

به بنا و ساختمان در اصطلاحات حقوقی، اعیان گفته می شود که در برابر عرصه قرار می گیرد. سند اعیانی سندی می باشد که تنها برای ساختمان یا اعیان صادر می گردد.

سند مشاعی

در این گونه سندها، مالکین 2 یا چند نفر بوده و هر مالکی دارای مالکیت مشاعی نسبت به جزء به جزء ملک است.

سند مالکیت عرصه

عرصه به هر زمین یا بقعه ای اطلاق می شود که بنا یا ساختمانی در آن وجود نداشته باشد. به همین جهت، سند عرصه برای زمین صادر می شود.

سند مفروزی

در سند مفروزی، مالک فقط یک نفر است و دارای مالکیت بدون شریک نسبت به کل مال یا 6 دانگ است.

سند مالکیت ورثه ای

در صورت درخواست سند برای یک ملک به وسیله ورثه به نام خود بعد از فوت مورث، به آن سند، سند ورثه ای می گویند.

سند مصادره ای یا بنیادی

سند مالکیتی که سابقه مصادره توسط دادگاه انقلاب برای بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و … را داشته باشد، سند بنیادی می گویند.

سند المثنی

در صورت عدم دسترسی مالک به هر دلیلی به اصل سند مالکیت، وی می تواند درخواست صدور سند المثنی را با مراجعه به اداره ثبت دهد. به این سند که صدور آن پس از صدور سند اول انجام می شود، سند المثنی اطلاق می گردد.

سند وقفی یا اوقافی

به سند مالکیتی که معمولاً عرصه آن متعلق به اوقاف است و اعیانی آن به افرادی تعلق دارد که اداره اوقاف در ازای زمین اقدام به دریافت اجاره از صاحبان اعیان می نماید، سند اوقافی می گویند.

سند معارض

در صورت تعارض جزئی یا کلی دو سند مالکیت، از نظر اصل ملک یا حدود ملک و یا حقوق ارتفاقی و نیز در صورتی که احراز این تعارض با رأی هیئت نظارت موضوع ماده 6 قانون ثبت انجام شود، آنگاه به سند مالکیتی که ثبت آن نسبت به دیگری مؤخر باشد، سند معارض گفته می شود.

سند مبایعه نامه یا قولنامه ای

به قرارداد عادی خرید و فروش طرفین در رابطه با مورد معامله یا ملک، مبایعه نامه می گویند.

سند شرطی

سند رسمی که تضمین کننده بیع شرط است و بر طبق آن، بایع بایستی در موعد مقرر ثمن که وجه نقد می باشد را پرداخت کند و یا در آن شرط دیگری منظور گردد، سند شرطی می باشد.